Nowa książka Piotra Adamczewskiego już w księgarniach!
Autor przedstawia m.in. historię chleba, ryżu, ziemniaka, sera, herbaty, kawy i pomidora. Opowiada również o polskich tradycjach kulinarnych, biesiadowaniu i celebrowaniu świąt.
Każdy rozdział zawiera receptury ciekawych potraw z wykorzystaniem omawianych surowców oraz przykłady dań na wyjątkowe okazje. W książce znajdziemy również porady dotyczące zapraszania gości, zachowania się przy stole, doboru naczyń i sztućców oraz sposobów spożywania nietypowych potraw.
Zakończeniem książki jest rozdział „Zawód: kucharz”, w którym autor opisuje ważność i prestiż zawodu szefa kuchni na przestrzeni wieków. Piotr Adamczewski wspomniał w tym rozdziale o obiadach czwartkowych wydawanych przez Króla Stanisława Augusta Poniatowskiego przy nieocenionej pomocy kuchmistrza Pawła Tremo. Słynny w całym kraju był wówczas również Antoni Teslar – kuchmistrz Jego Ekscelencji Namiestnika Andrzeja Potockiego w Krzeszowicach. Adamczewski wspomniał też o żyjącym na przełomie XVII i XIX wieku Wojciechu Wielądko, który był autorytetem kulinarnym Adama Mickiewicza.
Tak brzmi fragment książki „Tańce wokół stołu” mówiący o współczesnych polskich szefach kuchni…
„W czasach światłych kucharzy kwitła i polska kuchnia. Tak było przed dwustu i stu laty. Tak było i w międzywojennym dwudziestoleciu.
Minęły lata. Po drugiej wojnie światowej, w dobie centralnego planowania dotyczącego także gramatury kotleta schabowego i przypraw do pomidorowej, traci na prestiżu i zawód kucharza. Placówki zbiorowego żywienia zastąpiły restauracje, a absolwenci zasadniczych szkół gastronomicznych – kucharzy.
Na szczęście, zwłaszcza dla nas, smakoszy, doczekaliśmy epoki powrotu i rozkwitu restauracji, winiarni, kawiarni, zajazdów, karczm i wszelkich innych przybytków rozkoszy kulinarnych. Wraz z tą nową gastronomiczną erą wrócili i wybitni kucharze. Jednym z pierwszych głośnych mistrzów w Warszawie był Kurt Scheller. Ten Szwajcar osiadł w naszym kraju na stałe. Jego zasługi dla odrodzenia się polskiej kuchni trudno przecenić. Wyszkolił parę dziesiątków doskonałych profesjonalnych kucharzy, przygotowywał polskie ekipy na olimpiady i kulinarne mistrzostwa świata, prowadzi słynną Akademię Gotowania (dla profesjonalistów i amatorów), napisał wreszcie – wzorem swoich poprzedników – książkę: „Kuchnia polska, jakiej nie znacie”.
Następcą Schellera w słynnym warszawskim Hotelu Bristol był Karol Okrasa. Ten młokos (został szefem kuchni w wieku zaledwie dwudziestu paru lat) nie tylko błyskawicznie podbił serca smakoszy, ale także momentalnie zrobił karierę telewizyjną i z hukiem wszedł na rynek księgarski, wydając księgę zatytułowaną „Gotuj z Okrasą” […]
[…] Kolejnym z najwybitniejszych szefów kuchni jest niewątpliwie Robert Sowa, który ma w swoim dorobku niezwykle pięknie wydaną „Esencję smaku”, a także tytuł kucharza polskiej reprezentacji piłkarskiej w epoce ich poważnych sukcesów.
Na koniec wspomnę tylko o zmarłym przedwcześnie w wieku zaledwie 48 lat Macieju Kuroniu. Ten olbrzym (dosłownie i w przenośni) ma w swoim dorobku nie jedną a dziesiątki książek. Brylował też na ekranach telewizorów w wielu stacjach i programach.
Historia kołem się toczy. Przed wiekami najsłynniejsi polscy kucharze należeli do elity towarzyskiej. Nierzadko też byli ludźmi herbowymi. W latach pięćdziesiątych prestiż tego zawodu upadł. Stali się nie mistrzami a wyrobnikami rondla, czy patelni. Dziś zaś najlepsi szefowie kuchni wrócili na salony. Piszą książki, występują w radiu i telewizji, organizują akcje charytatywne, prowadzą szkoły, promują kulturę stołu i kuchni. Są znów elitą. I znowu jak przed laty kulinarni giganci tworzą współczesną polską kuchnię […]”.
A na zakończenie kilka słów na temat autora…
Piotr Adamczewski – wytrawny znawca polskiej kuchni, dziennikarz, publicysta, krytyk kulinarny związany z tygodnikiem „Polityka” oraz Radiem TOK FM. Odbył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Autor m. in. takich pozycji jak „Wielki świat od kuchni”, „Smakosz wędrowny”, „Męskie gotowanie”, „Krwawa historia smaków”, „Rok na talerzu” oraz „Wielkiej księgi drinków i koktajli”. Współautor dziesięciu przewodników po restauracjach Warszawy i okolic.
Pracował jako reporter w nieistniejącym już „Sztandarze Młodych”, następnie był sekretarzem redakcji w tygodnikach „Kulisy”, „Kultura” i „Polityka”, gdzie od 10 lat prowadzi rubrykę „Za stołem”.